köşe bucak kaçıp, saklanıp kendime yazacak yer ararken bulunduğum nokta.
“Artık ölümde de tad kalmadı”
Gömdüm beni toprakla halk eden mimarı , bir kesik baş işte , yağmurlayıp duruyorum ölümün yapraklarında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sonraki Kayıt
Önceki Kayıt
Ana Sayfa
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder