beyin felci.

yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi hayata adımları geliştermeye çalışıyorum , hep bi yanım yaralı ,  etrafıma bakıyorum , uzun süredir görmediğim şeyleri uzun süreden sonra tekrar görmek o kadar garip geliyo ki  susuyorum . şaşkınlığımı içimde yaşıyorum , acımı . günlerdir gözlemliyorum bir şeyler belki değişmiştir diye ama hayır , değişen şeyleri kendimde aramaya başladım artık . sanırım istanbul bi süre daha küs kalmamız gerekicek seninle , ben derdimi anlatamadıktan sonra sana olan sevgim istanbul ne ileri ne geri .

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder