beyin felci.
yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi hayata adımları geliştermeye çalışıyorum , hep bi yanım yaralı , etrafıma bakıyorum , uzun süredir görmediğim şeyleri uzun süreden sonra tekrar görmek o kadar garip geliyo ki susuyorum . şaşkınlığımı içimde yaşıyorum , acımı . günlerdir gözlemliyorum bir şeyler belki değişmiştir diye ama hayır , değişen şeyleri kendimde aramaya başladım artık . sanırım istanbul bi süre daha küs kalmamız gerekicek seninle , ben derdimi anlatamadıktan sonra sana olan sevgim istanbul ne ileri ne geri .
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder